Z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że żyło mi się bardzo przyjemnie. Była to egzystencja na 4 z plusem, ósemka na dziesięć możliwych (2 punkty odjęte za gówniana pogodę i zabójcze przeziębienie). Mimo to wszystko legło w gruzach przez ten cholerny incydent, który przysporzył mi tyle emocji i niepokoju. Zbliżałam się do tej drugiej, ciemnej strony swojego życia. Jakże mrocznej i trefnej. Wciąż nie mogłam usiedzieć na moich czterech literach wbitych w wytarte już legginsy. To cholerne zdarzenie wywołało u mnie coś w rodzaju rozstroju psychicznego i miałam poczucie, że to dla mnie ostatni gwizdek, że narozrabiałam i po raz ostatni nie poniosę konsekwencji jako osoba dorosła. Ostatni- bo zawsze byłam dobrze wychowaną istotą płci żeńskiej. Dowód: nigdy nie jechałam na motorze. Nigdy nie uciekłam z domu. Otrzymałam wszystkie możliwe katolickie sakramenty-poza małżeńskim i ostatnim namaszczeniem. Ukończyłam Liceum w ciągu sześciu ustawowych semestrów. Nigdy nie chlusnęłam nikomu w twarz szklanką sherry. Nawet nie ukradłam szminki. Byłam prawdziwą nudziarą. Teraz kryzys psychiczny ciążył mi w żołądku jak podwójny cheeseburger. Przypuszczam, że to jeden z powodów, dla których bałam się zasnąć tej nocy. Problem w tym, że nie zasnąć bałam się jeszcze bardziej.
Hej! Czy Wy też z niecierpliwością wyczekujecie przyjścia wiosny? Ja zdecydowanie tak, i właśnie dlatego spędziłam pół dnia na przeglądaniu mojej garderoby w poszukiwaniu wiosennych stylizacji. Mam nadzieję, że już wkrótce wybiorę się na jakieś zdjęcia w plenerze. Już nie mogę się doczekać! Na razie jednak zadowalam się codziennym spacerem. Tymczasem poszukuję stroju na jutrzejszą imprezę urodzinową Krystiana, na którą prawdopodobnie wybiorę się z Przemkiem, Moniką i Kamilem. W międzyczasie podjadam ptasie mleczko, które o dziwo przetrwało jeszcze od dnia kobiet (chyba tylko dlatego, że mnie nie było przez cały weekend w domu), słucham radia, przeglądam kolekcje czterech internetowych sklepów naraz i zaraz wezmę się za lekturę, która leży obok łóżka i prosi się o przeczytanie od jakiś dwóch tygodni. A na koniec wiosenny akcent, tj. zielony lakier na paznokciach. Prezentuje się, o tak: Dobrej nocy!
Łał! przeczytałam wszytsko jednym tchem, świetne!
OdpowiedzUsuńDobrze wychowana nie znaczy nudziara ;)
OdpowiedzUsuńładne zdjęcie :d
OdpowiedzUsuńAle masz piękny styl pisania ;) Jakże refleksyjnie ;)
OdpowiedzUsuńDziękuje za miły komentarz :)
Pozdrawiam serdecznie ;]
love your blog, your outfits are....awesome!!
OdpowiedzUsuńI have a fashion blog too,I would be very happy if you became my followers, and i would become your followers too... let me know:) xx
Urocze zdjęcie. Jak napisała Kats, dobrze wychowana nie znaczy nudziara, ale życie wiecznie jak grzeczna dziewczynka może zmęczyć, rozumiem to. Trzeba jednak uważać, żeby nie zrobić czegoś czego konsekwencje trzeba będzie boleśnie ponieść. Bardzo fajnie piszesz.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.