przesłona mojego umysłu

Czy można być szczęśliwym uciekając przed własną rzeczywistością? Świat nauczył nas pędzić do przodu nie zważając na to, co spotykamy po drodze. Warto jednak w tym dzikim pędzie zatrzymać się na moment, nadstawić uszu i zaobserwować swój umysł. Czasami trzeba wziąć głęboki wdech, a z wydechem pozbyć się wszelkich destrukcyjnych myśli i emocji. Oczyścić się i wyruszyć w drogę z większą świadomością i uważnością. Ostatnio pojawił się w sieci apel skierowany do mężczyzn, który zachęca, by Ci robili zdjęcia swoim kobietom. Gorąco popieram, podpisuję się pod tym obiema rękami i poszerzam go o was/nas wszystkich. Róbcie zdjęcia swoim bliskim, nie tylko takie pozowane, wyretuszowane z tysiącem filtrów z Instagrama. Fotografujmy też naszą codzienność, umazaną buzię dziecka, brudny podkoszulek na kochanej mamie, radość w oczach dziadka, babcię na spacerze, czy majsterkującego tatę. Obiecuję, że kiedyś wrócicie do nich ze wzruszeniem w oczach i ogromną przyjemnością. Miłego łapania chwil!

W życiu za wszystko musimy zapłacić odpowiednią cenę. Czasem musimy coś poświęcić, żeby coś osiągnąć.Ceną za formę są wyrzeczenia i poświęcony czas. Ale nie patrzmy na siebie zbyt surowo, nie bądźmy zbyt wymagający. Cieszmy się życiem i tym co ma nam ono do zaoferowania. Przecież życie to nie poważny spektakl, czasem potrzeba w nim nieco wariactwa. Chwile są po to, aby je przeżywać. Przeżywajmy je więc na swój, wyjątkowy sposób. Każdy dzień może być kolorowy. Tylko nie czekaj, aż ktoś pokoloruje twój świat, zrób to sam! Pomaluj go wedle uznania, swoimi ulubionymi kolorami. Róbmy to, co sprawia nam przyjemność, co wprawia w dobry nastrój i powoduje, że czujemy się dobrze sami ze sobą. Dla mnie wyznacznikiem szczęścia jest aktywność. Aktywny dzień, to szczęśliwy dzień. ;-)

Czasami trzeba po prostu odpuścić. Jak już nie raz mówiłam, nie na wszystko w swoim życiu mamy wpływ. Jednak od nas zależy, jak odbieramy prezenty od losu i wszystko, co nam przygotował. Są jednak w życiu rzeczy, o które warto walczyć do samego końca. Moi bliscy wiedzą, jaka uparta ze mnie osóbka i że łatwo się nie poddaję. Mówisz, że możesz- to możesz. Mówisz, że nie możesz- to nie możesz. Więc sobie wybierz. Ale pamiętaj, że niemożliwe nie istnieje . Możesz czekać z założonymi rękoma, aż świat się zmieni i los się do Ciebie uśmiechnie, a możesz sama uśmiechnąć się do losu i zmieniać świat. Weź swój los w swoje ręce i otwórz się na szczęście. Odsuń na bok własne ograniczenia i przeszkadzające Ci emocje, oczyść umysł i ciało i ruszaj przed siebie. Jesteś silna/y i potrafisz się sobą zaopiekować. Nie czekaj, zrób to! Zrób coś dla siebie, może warto na chwilę wyłączyć telefon, może idź na spacer lub pobiegać albo zawiń się w koc i poczytaj ulubioną książkę, do której zawsze chętnie